Schudnij bez

efektu jojo

Ziemniak, kartofel -  to podstawowy element niemal każdego obiadu. Do Polski dotarł w XVII wieku, ale dopiero w XVIII został tak naprawdę rozpowszechniony. Początkowo był uważany za roślinę leczniczą, gdzie stosowano go m.in. do opatrywania ran, a papkę z ziemniaka nakładano na ranę, w celu szybszego gojenia.

O wysokiej wartości odżywczej ziemniaka decydują węglowodany, w większości skrobiowe i białka. Białko zawarte w ziemniaku ma jedną z wyższych wartości spośród białek roślinnych. Ponadto ziemniaki zawierają także: sód, potas, magnez, mangan, żelazo, miedź, cynk, fosfor, fluor, chlor, jod, witaminy K, B1, B2, B6 oraz witaminę C. Spożycie ok. 300g ziemniaków, tj jedna porcja, dostarcza naszemu organizmowi 40% dziennego zapotrzebowania na tą witaminę. Niestety obróbka termiczna ziemniaków, czyli gotowanie, zabija większość tej witaminy. Dla zachowania jej jak najwięcej, należy przyrządzać ziemniaki na parze.

Należy jednak pamiętać, że poziom poszczególnych składników zależy przede wszystkim od wieku ziemniaka. Wbrew powszechnemu przekonaniu ziemniaki są niskokaloryczne, gdyż 100g dostarcza zaledwie 80-90g/kcal.

Ziemniaki nie tuczą. Tuczące są głownie sosy, którymi je polewamy, dlatego starajmy się unikać tych dodatków. Najzdrowsze są ziemniaki gotowane na parze lub upieczone w łupinach, gdyż pod ich skórką znajduje się sporo wartości odżywczych, których nie ma w samym ziemniaku. Poza tym ziemniak pozytywnie wpływa na układ moczowy, działa moczopędnie i oczyszcza nasz organizm ze szkodliwych substancji.

Autor: dietetyk Justyna Antoszczyszyn